Do tej rodziny należeli prawdopodobnie następujący Kosteccy:
Franciszek, żyjący w 2 połowie XVI wieku, właściciel działów w Jarząbkach i Maciejowicach k/Buska, par. Gnojno, żonaty z Goleniowską h. Lis. Jego synem był Stanisław ożeniony z Chycką herbu Gryf, właścicielką Sędziejowic k/Buska. Według W. Nekanda-Trepki, nieślubnymi synami Goleniowskiej byli: Benedykt, Mateusz, Wojciech i Piotr Kosteccy, którzy mieli zabić swojego przyrodniego brata Stanisława. Z nich: Mateusz został rozstrzelany za porwanie panny Szczepanowskiej; Wojciech, żonaty z Soszanką z Waśniowa, mieszkał w Jarząbkach; Piotr, żonaty z Łukowską z Łukowa k/Chęcin, służył w ziemi sieradzkiej u Boxa-Radoszewskich herbu Oksza.14
Hippolit August de Kostki Kostecki (1682), kanonik regularny (zakonny) „de Paenia”.15 W 1698 roku proboszcz w Bogorii.16
Wacław Kostecki, w latach 1634-1649 proboszcz w Odrowążu. W 1635 roku mianowany plebanem w Malicach. Znany ze zbrojnego odebrania kalwinom kościoła w Malicach, który potem odnowił i wyposażył, fundując nowe ołtarze, malowidła i cały sprzęt niezbędny w kościele do odprawiania nabożeństw. Jego determinacja w przywróceniu świątyni wyznaniu rzymskiemu, być może wynikała z tego, że w latach 1561-1583 kaznodzieją w zborze kalwińskim w Malicach był niejaki Jan Kostecki.17 W 1644 roku ks. Wacław zakończył swój urząd w Malicach. Z zapisu na wsi Leszczków pod Opatowem założył w Malicach szpital dla ośmiu ubogich. Ubodzy dostawać też mieli 50 wozów drzewa z lasów Szumska. W 1650 roku, jako prepozyt w Opocznie, zapisał na wsi Brzostowie 700 zł na cotygodniowe msze święte. Wszedł 14.12.1650 r.do kapituły sandomierskiej jako kanonik kaznodzieja. W 1666 roku otrzymał od kapituły pozwolenie na wyjazd do Rosji we własnych interesach. Urząd kanonika piastował do 1671 roku. W swoim testamencie z 1657 roku m.in. przeznaczył pieniądze na budowę szpitala i kaplicy w Dwikozach, a także zapisał 30 zł pannie Kosteckiej, benedyktynce z klasztoru w Staniątkach oraz 60 zł księdzu Kosteckiemu, cystersowi.18 Wacław Kostecki zmarł w 1674 roku.19
Jan Kostecki, „nobilis”, w latach 1609 – 1612 rektor przykościelnej szkoły parafialnej w Tarnobrzegu-Miechocinie.20
Magdalena Anna Scholastyka Kostecka, córka Wojciecha i Jadwigi z Krzętowskich. W wieku siedmiu lat oddana do szkoły klasztornej benedyktynek w Staniątkach, mieszkała tam przez 10 lat jako uczennica, aby w końcu przyjąć habit. W 1623 roku złożyła śluby zakonne. Ponieważ nowicjat trwał wówczas rok, można przypuszczać, że Kostecka miała wtedy osiemnaści lat, czyli urodziłaby się około 1605 roku.21
Jan, piszący się „z Małych Kostek Kostecki”, cysters zakonny, komisarz i wikariusz generalny polskiej prowincji cysterskiej. Przed 1677 rokiem był przeorem w Wąchocku.22 W lutym 1682 roku, został wybrany na opata jędrzejowskiego. W 1686 roku podpisał list do króla, w którym zakonnicy żądali m.in. uznania jego wyboru, utworzenia instytucji opata tytularnego, tzw. abbas titularis, wybieralnego przez zakonników. W 1690 roku był posłem króla Jana III do Neapolu. Zmarł 13.05.1699 r. lub 18.04.1699 r.23
Kacper (czasem Kazimierz), urodzony około 1785 roku w Tyrawie Wołoskiej. Po ukończeniu liceum w Zamościu rozpoczął naukę w Instytucie Medyko-Chirurgicznym we Lwowie. W 1803 roku, po trzech latach nauki przeniósł się w 1806 roku do Uniwersytetu Jagiellońskiego. Tam 19.09.1809 r. uzyskał dyplom doktora medycyny. W dniu 22.10.1809 r. został mianowany urzędnikiem zdrowia klasy I w 14 pułku piechoty Księstwa Warszawskiego. Brał udział w wyprawie Napoleona na Moskwę w 1812 roku, za co został nagrodzony Złotym Krzyżem VM 4 klasy24. Uczestniczył także w kampanii saskiej w 1813 roku. Był ranny pod Lipskiem.25 Doktor Rudolf Dołasiński w drodze ogłoszenia prasowego z 28.03.1815 r. wezwał go do zgłoszenia się do Radomia dla odebrania nominacji na stanowisko lekarza dywizyjnego w 2 dywizji piechoty. Kostecki nie zgłosił się, bo nie ma go w armii, gdy 17.06.1820 r. otrzymał świadectwo Komisji Rządowej Wojny nr 661 na posiadany krzyż VM. W 1816 roku zwrócił się do władz UJ z prośbą o wydanie duplikatu dyplomu, gdyż oryginał stracił podczas kampanii 1812 roku. Początkowo prowadził praktykę lekarską w Samborze, a następnie był lekarzem okręgowym w Radowcu na Bukowinie. W 1835 roku praktykował w Baligrodzie, w powiecie sanockim. Od 1836 roku był lekarzem powiatowym w Jaśle, skąd został przeniesiony na to samo stanowisko do Sanoka. Około1852 roku ożenił się z Angelą Rzepecką. Musiał zasłużyć się Sanokowi, skoro około 1856 roku nadano mu godność honorowego obywatela miasta. W dniu 01.05.1862 r. podpisał, jako jeden z wielu, kamień węgielny położony pod magazyn wojskowy w Sanoku.26 Zmarł w dniu 14.03.1864 r. w Sanoku.27
Bolesław, syn Jana, kupca, urodzony w Kijowie 08.05.1856 roku.28 Pochodził z rodziny, która posiadała majątek ziemski w Konarach pod Krakowem i używała herbu Prus II. Jego dziadek lub ojciec przeniósł się na Kresy. Bolesław Kostecki, jako student medycyny w Kijowie, był skazany za działalność agitacyjną z ramienia Narodnej Woli w tzw. procesie braci Izbickich.29 Został zesłany do Irkucka, gdzie przebywał w latach 1875-1887. Maria (*1856), siostra Izbickich, była jego pierwszą żoną. Na zesłaniu pracował w kopalni na Karze, a po odbyciu wyroku został osiedlony na wschód od Irkucka. Po wielu staraniach żona doprowadziła do jego uwolnienia, jako poddanego austriackiego, wkrótce jednak zmarła. Bolesław prowadził działalnością społeczną w guberni podolskiej. W 1892 roku Bolesław Kostecki wstąpił na Wydział Lekarski w Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie 16.05.1898 r. uzyskał dyplom doktora wszech nauk. Ogłosił w prasie lekarskiej, że od września 1899 roku będzie prowadził wolną praktykę w uzdrowisku nadmorskim Abazja (obecnie Opatija) w Chorwacji. Odtąd dzielił czas pracy zawodowej między Abazję, a Karlsbadem (obecnie Karlove Vàry), gdzie latem był lekarzem zdrojowym w willach „Alte Wiese” i „Weisser Hase”. Jego drugą żoną została Maria Irena Mazurowska (*02.02.1876 – †29.01.1958) h. Nałęcz, córka Filipa Władysława, która po matce Marii Wiktorynie ze Ścibor-Rylskich herbu Ostoja wniosła majątek Kornaczówka (741, 58 dziesięcin ziemi), parafia Sołobkowce, leżący w powiecie Nowa Uszyca na Podolu. Bolesław Kostecki zajął się prowadzeniem tego majątku. W 1915 roku został wydalony z guberni podolskiej.30 Zamieszkał w Krakowie. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Zmarł 27.04.1921 r. w Krakowie, a został pochowany na Powązkach w Warszawie (kw. II-V-6).31 Miał pięć córek, wśród nich Zofię (*1906 – †1991); Jadwigę Maderową (*ok.1906 – † 07.09.1994), pielęgniarkę w Powstaniu Warszawskim; Cecylię (*1920 Kraków – †05.12.2000), pseud. „Irena”, walczącą w Powstaniu Warszawskim i syna Jana (23.12.1914 Kornaczówka – †24.12.1964 Londyn), ppor. AK, pseud. „Nałęcz”, który także walczył w Powstaniu Warszawskim i po uwolnieniu z oflagu wstąpił do 3 Dywizji Strzelców Karpackich, a następnie wyemigrował do Anglii. Został pochowany na cmentarzu w miejscowości Leatherhead. Obok znajduje się nagrobek Heleny Marii Prus-Kosteckiej (*1919 – †1985), być może jego żony. Jan miał prawdopodobnie syna, który zmarł w młodości. Zofia poślubiła Edwarda Bożeniec-Jełowickiego (1889-1941) herbu własnego.
Adam Kostecki, adwokat trembowelski, piszący się „z Wielkich i Małych Kostek”, syn Antoniego i Marianny Szembek, wnuk Stanisława i Urszuli Trembińskiej. Wylegitymował się ze szlachectwa w 1782 roku w sądzie grodzkim trembowelskim.32
Jerzy Józef Kostecki h. Prus II, wylegitymowany w galicyjskim Wydziale Stanów i uznany w dniu 03.12.1788 r. za szlachcica staropolskiego.33
Kunegunda Kostecka, wraz z mężem Wincentym Winiarskim, w 1806 roku pożyczyła od Franciszka Jerzego Kosteckiego sumę 6 tyś. złp. W 1825 roku Kunegunda z Kosteckich Winiarska, wdowa, utrzymywała się z „procentów”. W tym czasie mieszkała przy ul. Gołębiej w Krakowie.34
Krzysztof Józef Jan Prus-Kostecki (*20.06.1916 Kraków – †24.08.1989), inżynier, pochowany na Cmentarzu Rakowickim, wraz z żoną Anną Antoniną Szklarz (*26.07.1917 Kraków – †05.09.1983).
Z dużym prawdopodobieństwem można założyć, że szlacheckie rodziny Kosteckich, które były odnotowane w XVII wieku na terenie województw: lubelskiego, ruskiego, krakowskiego, rawskiego i sieradzkiego – wywodziły swoje korzenie z Kostek Wielkich i Małych w województwie sandomierskim. Stwierdzić jednak nie można, czy wszystkie z nich były powiązane genetycznie, gdyż jak wykazano wcześniej – wieś Kostki była podzielona na części, których właścicielami byli przedstawiciele różnych rodów heraldycznych.
A. Boniecki, Herbarz Polski, t. XI, Warszawa 1907, s. 348; Kartoteki Pracowni Słownika Historyczno-Geograficznego Instytutu Historii PAN w Krakowie (inf. F. Sikora).
2 S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. VII, Warszawa 1910, s. 312.
3 A. Boniecki, op. cit., t. XI, s. 349.
4 Centralne Państwowe Archiwum Historyczne (CPAH) we Lwowie, Akta legitymacyjne Jerzego Franciszka Kosteckiego, fond 165, opis 3, sprawa 2141; fond 575, opis 1, sprawa 176; Spis szlachty Królestwa Polskiego, Warszawa 1851, s. 111. Por. E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2000, s. 322.
5 CPAH we Lwowie, op. cit.
6 AGAD w Warszawie, Zespół nr 184, I Rada Stanu Królestwa Polskiego, lata 1810-1832, sygn. 317.
7 R. Dutkowa, Kostecki Franciszek h. Prus (1758-1844), [w:] Polski Słownik Biograficzny (PSB), t. XIV, Wrocław 1968-1969, s. 339.
8 Na nagrobku znajdującym się na Cmentarzu Rakowickim (pas 13, groby nr 0-5) widnieje następująca inskrypcja: "Franciszek Kostecki Medycyny i Chirurgii Doktor wysłużony professor Uniwersytetu Jagiellońskiego w 83 roku życia dnia 13 Maja 1844; Antoni Prus-Kostecki dr inż. mjr W.P. II oddz. ur. 3 VI 1890 - 1 IX 1943; Waleria Prus-Kostecka z d. Zuroak de Jaffa działaczka ruchu niepodległościowego "Zarzewie", odzn. Krzyżem Zasługi ur. 3 VI 1890 - 1 IV 1967; Halina Prus-Kostecka z d. Kowalska art. mal. ZPAP w Krakowie ur. 4 V 1921 - 8 IV 2001; Franciszek Prus-Kostecki dr. medycyny w 27 roku życia 23 marca 1875; Ludwik Prus-Kostecki 1848 - 15 lipca 1909”.
9 AP w Krakowie, zespół 328/0, Akta USC par. rzymsko-katolickiej NMP, księga małżeństw, akt nr 1829/68.
10 AP w Krakowie, zespół 328/0, Akta USC par. rzymsko-katolickiej NMP, księga małżeństw, akt nr 1845/84.
11 M. Barcik, A. Cieślak, D. Grodowska-Kulińska, U. Perkowska, Korpus Studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850/51-1917/18, t. III: K-Ł, red. K. Stopka, Kraków 2009.
Archiwum Parafii Rzymsko-Katolickiej p. w. Św. Jakuba Apostoła w Niegardowie, księga chrztów, rok 1847, s. 26; K. Girtler, Opowiadania-Pamiętniki…, Kraków 1971, t. 2, s. 418; Archiwum UJ, Liber promotionum; Przegląd Lekarski, 1874, XIII, 24, s. 202 i 1875, XIV, 9, s. 138.
13 Z. Zagórowski, Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminariów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych, Książnica Polska 1924.
14 W. Nekanda-Trepka, Liber Generationis Plebeanorum („Liber chamorum”), Wrocław 1995, s. 214.
15 K. Estreicher, op. cit., t. 20, Kraków 1905, s. 144, 145.
17 H. Merczyng, Zbory i senatorowie protestanccy w dawnej Rzeczypospolitej, Warszawa 1904, s. 64.
18 Ks. A. Bastrzykowski, Monografia historyczna parafii Góry Wysokie Sandomierskie, Sandomierz 1936, s. 224.
19 A. Boniecki, op. cit., t. XI, s. 349; K. Estreicher, op. cit., t., s.; J. Wiśniewski, Katalog prałatów i kanoników sandomierskich od 1186-1926, Radom 1926, s. 160-162.
20 www.tarnobrzeg.pl/media/afisz/afisz103.doc
21 S. M. Borkowska, Leksykon zakonnic polskich epoki przedrozbiorowej, t. II: Polska centralna i południowa, Warszawa 2005, s. 406.
22 Ks. J. Wiśniewski, Dekanat iłżecki, Radom 1909-1911, s. 358.
23 A. Boniecki, op. cit., t. XI, s. 349; K. Estreicher, Bibliografia Polska, t. 17, Kraków 1899, s. 423 i t. 20, Kraków 1905, s. 145; W. Kętrzyński, Libri mortuorum monasterii Andreoviensis Ordinis Cisterciensis, [w:] Monumenta Poloniae Historica, t. V, s. 785; R. Grudniewicz, Honos (1686) in Fascilis educatus Gentilitiae Perillustris ac Reverendis: DD. Joannis De Minore Kostki Kostecki, Abbatis Archicoenobii Andreoviensis, S. R. M. Sekretarij, Kraków 1686; B. Zebrzydowski, Drachma ewangeliczna swieżo naleźiona przy […] benedykcyey […] Jana […] Kosteckiego […] na ambonie Iędrzeiowskiey ogłoszona przez X. Bernardyna zebrzydowskiego […] roku Pańskiego 1686, dnia 13, Czerwca […], Kraków 1687; Cystersi w Polsce, Kielce 1990, s. 202.
24 Księga pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830; zawierająca spis imienny dowódców i sztabs-oficerów, podoficerów i żołnierzy Armii Polskiej w tymż roku krzyżem wojskowym „VirtutiMilitari” ozdobionych, s. 64.
25 Pamiętnik czynności wojskowych generała dywizji Jana Henryka Dąbrowskiego i wojska polskiego, [w:] Przegląd Wielkopolski Historyczny i Literacki, wyd. E. Kierski, Poznań 1867, s. 353.
26 J. Zaleska, Bibliografia druków sanockich z lat 1848-1948 z drukarni Karola Polaka w Sanoku, [w:] Rocznik Sanocki 1986, Sanok 1988, s. 53.
27 F. Giedroyć, Służba zdrowia w dawnym wojsku polskim, Warszawa 1927 (tu jako Kazimierz K.); B. Gembarzewski, Wojsko Polskie. Królestwo Polskie w latach 1815-1830, Warszawa 1903 (tu jako Kazimierz K).; B. P. Szarejko, Słownik lekarzy polskich w XIX w., Warszawa 1991, s. 290; Archiwum Parafii Rzymsko-Katolickiej p. w. Przemienienia Pańskiego w Sanoku, księga zmarłych, rok 1864, nr 27, s. 119; Księga pamiątkowa powstania 1830 roku, Lista krzyżów Wojska Polskiego w roku 1831 nadanych, s. 64 (tu jako Kazimierz K.).
28 M. Barcik, A. Cieślak, D. Grodowska-Kulińska, U. Perkowska, Korpus Studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850/51-1917/18, t. III: K-Ł, red. K. Stopka, Kraków 2009.
29 St. Grzymałowski, Wspomnienia z Kijowa. Polska młodzież akademicka w Kijowie 1834-1918, Wrocław 2001.
30 Иностранцы к высылке из Подольской губернии в 1915 году, s. 273, N 289.
31 M. Janik, Dzieje Polaków na Syberii, Kraków 1928, s. 415; Archiwum UJ, Rodowody uczniów Wydziału Lekarskiego na rok 1892/93 i Liber promotionum; Przegląd Lekarski, 1899, XXXVIII, 36, s. 492; Kraj (Petersburg), 1903, XXIII, XLI, 18, s. 32 i 1904, XXIV, XLIV, 27, s. 22; Polska Encyklopedia Szlachecka, t. VII, s. 88.
32 A. Boniecki, op. cit., t. XI, s. 349; S. Uruski, op. cit., t. VII, s. 313; CPAH we Lwowie, fond 17, opis 1, sprawa
40, 83, 220, 300.
33 Österreichisches Staatsarchiv, Allgemeines Verwaltungsarchiv (OSAV) w Wiedniu, Adels Generalia, Galizien, Fasc. IV 1 D; Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej, Lwów 1857, s. 120 – tu Jerzy Franciszek Kostecki; S. Uruski, op. cit., s. 312 – miesza osoby Jerzego Józefa i Franciszka Jerzego, podając, że to Józef, był doktorem medycyny i właścicielem Obrażejowic i Wierzbicy. Być może, chodzi tu o jedną i tą samą osobę?!
34 Biblioteka narodowa w Warszawie, sygn. mf. 12797, B.H. Łuszczyński, Silva Heraldica, rodowody i inny materiał do rodopistwa z akt grodzkich i ziemskich b. województwa krakowskiego i innych archiwów akt dawnej Rzeczypospolitej Polskiej, s. 626, 627; Parafia rzymskokatolicka WNMP (kościół Mariacki) w Krakowie, księga małżeństw, akt nr 69/1825.